Astapadi 11
Astapadi 11
रतिसुखसारे गतमभिसारे मदनमनोहरवेशम् ।
न कुरु नितम्बिनि गमनविलम्बनमनुसर तं हृदयेशम् ॥
Ratisukhasāre gatamabhisāre madanamanoharaveśam ।
Na kuru nitambini gamanavilambanamanusara taṁ hṛdayeśam ॥
धीरसमीरे यमुनातीरे वसति वने वनमाली
गोपीपीनपयोधरमर्दनचञ्चलकरयुगशाली ॥ १॥
Dhīrasamīre yamunātīre vasati vane vanamālī
Gopīpīnapayodharamardanacañcalakarayugaśālī ॥ १॥
नाम समेतं कृतसंकेतं वादयते मृदुवेणुम् ।
बहु मनुते ननु ते तनुसंगतपवनचलितमपि रेणुम् ॥ २॥ धीरसमीरे
Nāma sametaṁ kṛtasamketaṁ vādayate mṛduveṇum ।
Bahu manute nanu te tanusangatapavanacalitamapi reṇum ॥ २॥ dhīrasamīre
पतति पतत्रे विचलति पत्रे शङ्कितभवदुपयानम् ।
रचयति शयनं सचकितनयनं पश्यति तव पन्थानम् ॥ ३॥ धीरसमीरे
Patati patatre vicalati patre śaṅkitabhavadupayānam ।
Racayati śayanaṁ sacakitanayanaṁ paśyati tava panthānam ॥ ३॥ dhīrasamīre
मुखरमधीरं त्यज मञ्जीरं रिपुमिव केलिसुलोलम् ।
चल सखि कुञ्जं सतिमिरपुञ्जं शीलय नीलनिचोलम् ॥ ४॥ धीरसमीरे
Mukharamadhīraṁ tyaja mañjīraṁ ripumiva kelisulolam ।
Chala sakhi kuñjaṁ satimirapuñjaṁ śīlaya nīlanicholam ॥ ४॥ dhīrasamīre
उरसि मुरारेरुपहितहारे घन इव तरलबलाके ।
तडिदिव पीते रतिविपरीते राजसि सुकृतविपाके ॥ ५॥ धीरसमीरे
Urasimurārerupahitahāre ghana iva taralabalāke ।
Taḍidiva pīte rativiparīte rājasi sukrutavipāke ॥ ५॥ dhīrasamīre
विगलितवसनं परिहृतरसनं घटय जघनमपिधानम् ।
किसलयशयने पङ्कजनयने निधिमिव हर्षनिदानम् ॥ ६॥ धीरसमीरे
Vigalitavasanaṁ parihṛtarasanaṁ ghaṭaya jaghanamapadhānam ।
Kisalayashayane paṅkajanayane nidhimaṁ harṣanidānam ॥ ६॥ dhīrasamīre
हरिरभिमानी रजनिरिदानीमियमपि याति विरामम् ।
कुरु मम वचनं सत्वररचनं पूरय मधुरिपुकामम् ॥ ७॥ धीरसमीरे
Harirabhimānī rajaniridānīmiyamapi yāti virāmam ।
Kuru mama vacanaṁ satvararachanaṁ pūraya madhuripukāmam ॥ ७॥ dhīrasamīre
श्रीजयदेवे कृतहरिसेवे भणति परमरमणीयम् ।
प्रमुदितहृदयं हरिमतिसदयं नमत सुकृतकमनीयम् ॥ ८॥ धीरसमीरे
Śrījayadeve kṛtahariseve bhaṇati paramaraṁṇīyam ।
Pramuditahṛdayaṁ harimatīsadayaṁ namata sukrutakamanīyam ॥ ८॥ dhīrasamīre
विकिरति मुहुः श्वासानाशाः पुरो मुहुरीक्षते
प्रविशति मुहुः कुञ्जं गुञ्जन्मुहुर्बहु ताम्यति ।
रचयति मुहुः शय्यां पर्याकुलं मुहुरीक्षते
मदनकदनक्लान्तः कान्ते प्रियस्तव वर्तते ॥ ३६॥
Vikirati muhuḥ śvāsānāśāḥ puro muhurīkṣate
Praviśati muhuḥ kuñjaṁ guñjanmuhurbahu tāmyati ।
Racayati muhuḥ śayyāṁ paryākulaṁ muhurīkṣate
Madanakadanaklāntaḥ kānte priyastava vartate ॥ ३६॥
त्वद्वाम्येन समं समग्रमधुना तिग्मांशुरस्तं गतो
गोविन्दस्य मनोरथेन च समं प्राप्तं तमः सान्द्रताम् ।
कोकानां करुणस्वनेन सदृशी दीर्घा मदभ्यर्थना
तन्मुग्धे विफलं विलम्बनमसौ रम्योऽभिसारक्षणः ॥ ३७॥
Tvadvāmyena samaṁ samagramadhunā tigmāṁśurastam gato
Govindasya manorathena cha samaṁ prāptaṁ tamaḥ sāndratām ।
Kokānāṁ karuṇasvanena sadṛśī dīrghā madabhyarthanā
Tanmugdhe vifalaṁ vilambanam asau ramyo'bhisaṁrakṣaṇaḥ ॥ ३७॥
आश्लेषादनु चुम्बनादनु नखोल्लेखादनु स्वान्तज-
प्रोद्बोधादनु सम्भ्रमादनु रतारम्भादनु प्रीतयोः ।
अन्यार्थं गतयोर्भ्रमान्मिलितयोः सम्भाषणैर्जानतो-
र्दम्पत्योरिह को न को न तमसि व्रीडाविमिश्रो रसः ॥ ३८।
Āśleṣādanu chumbanādanu nakhollekhādanu svāntaja-
Prodbodhādanu sambhramādanu ratārambhādanu prītayoḥ ।
Anyārthaṁ gatayorbhramānmilitayoḥ sambhāṣaṇairjānato-
Rdampatyoriha ko na ko na tamasi vrīḍāvimishro rasaḥ ॥ ३८।
सभयचकितं विन्यस्यन्तीं दृशौ तिमिरे पथि
प्रतितरु मुहुः स्थित्वा मन्दं पदानि वितन्वतीम् ।
कथमपि रहः प्राप्तामङ्गैरनङ्गतरङ्गिभिः
सुमुखि सुभगः पश्यन्स त्वामुपैतु कृतार्थताम् ॥ ३९॥
Sabhayachakitam vinyasyantīṁ dṛśau timire pathi
Pratitaru muhuḥ sthitvāmandaṁ padāni vitanvatīm ।
Kathamapi rahaḥ prāptāmaṅgairanangatarangibhiḥ
Sumukhi subhagaḥ paśyans s tvaṁupaitu kṛtārthatām ॥ ३९॥
राधामुग्द्धमुखारविन्दमधुपस्त्रैलोक्यमौलिस्थली
नेपथ्योचितनीलरत्नमवनीभारावतारक्षमः ।
स्वच्छन्दं व्रजसुन्दरीजनमनस्तोषप्रदोषश्चिरं
कंसध्वंसनधूमकेतुरवतु त्वां देवकीनन्दनः ॥ ४०॥
Rādhāmugdhamukhāravindamadhupastrailokyamaulisthalī
Nepathyocitanīlaratnamavanībhārāvatārakṣamaḥ ।
Svacchandaṁ vrajasundarījanamanastoshapradoṣaśchiraṁ
Kaṁsadhvaṁsanadhūmaketuravatu tvāṁdevakīnandanaḥ ॥ ४०॥
॥ इति श्रीगीतगोविन्देऽभिसारिकवर्णने साकाङ्क्षपुण्डरीकाक्षो नाम पञ्चमः सर्गः ॥
॥ Iti śrīgītagovinde'bhisaṁrikavarṇane sākāṅkṣapuṇḍarīkākṣo nāma Pañcamah sargaḥ ॥