Astapadi 19

Astapadi 19

वदसि यदि किंचिदपि दन्तरुचिकौमुदी

हरति दरतिमिरमतिघोरम् ।

स्फुरदधरसीधवे तव वदनचन्द्रमा

रोचयति लोचनचकोरम् ॥


Vadasi yadi kinchidapi dantarucikaumudī

Harati daratimiramatighoram ।

Sphuradadharasīdhave tava vadanachandramā

Rochayati lochanacakoram ॥


प्रिये चारुशीले मुञ्च मयि मानमनिदानं

सपदि मदनानलो दहति मम मानसं

देहि मुखकमलमधुपानम् ॥ १॥


Vadasi yadi kinchidapi dantarucikaumudī

Harati daratimiramatighoram ।

Sphuradadharasīdhave tava vadanachandramā

Rochayati lochanacakoram ॥


सत्यमेवासि यदि सुदति मयि कोपिनी

देहि खरनखरशरघातम् ।

घटय भुजबन्धनं जनय रदखण्डनं

येन वा भवति सुखजातम् ॥ २॥ प्रिये चारुशीले


Satyamevāsi yadi sudati mayi kopinī

Dehi kharanakharasharghātam ।

Ghaṭaya bhujabandhanaṁ janaya radakhaṇḍanaṁ

Yena vā bhavati sukhajātam ॥ 2॥ priye cāruśīle


त्वमसि मम भूषणं त्वमसि मम जीवनं

त्वमसि मम भवजलधिरत्नम् ।

भवतु भवतीह मयि सततमनुरोधिनी

तत्र मम हृदयमतियत्नम् ॥ ३॥ प्रिये चारुशीले


Tvamasi mama bhūṣaṇaṁ tvamasi mama jīvanaṁ

Tvamasi mama bhavajaladhiratnam ।

Bhavatu bhavatīha mayi satatamanurodhinī

Tatra mama hṛdayamatiyatnam ॥ 3॥ priye cāruśīle


नीलनलिनाभमपि तन्वि तव लोचनं

धारयति कोकनदरूपम् ।

कुसुमशरबाणभावेन यदि रञ्जयसि

कृष्णमिदमेतदनुरूपम् ॥ ४॥ प्रिये चारुशीले


Nīlanalinābhamapi tanvi tava locanaṁ

Dhārayati kokanadarūpam ।

Kusumasharabhāṇabhāvena yadi rañjayasi

Kṛṣṇamidametadanurūpam ॥ 4॥ priye cāruśīle


स्फुरतु कुचकुम्भयोरुपरि मणिमञ्जरी

रञ्जयतु तव हृदयदेशम् ।

रसतु रशनापि तव घनजघनमण्डले

घोषयतु मन्मथनिदेशम् ॥ ५॥ प्रिये चारुशीले


Sphuratu kucakumbhayorupari maṇimañjarī

Rañjayatu tava hṛdayadeśam ।

Rasatu raśanāpi tava ghanajaghanamaṇḍale

Ghoṣayatu manmathanideśam ॥ 5॥ priye cāruśīle


स्थलकमलगञ्जनं मम हृदयरञ्जनं

जनितरतिरङ्गपरभागम् ।

भण मसृणवाणि करवाणि पदपङ्कजं  

सरसलसदलक्तकरागम् ॥ ६॥ प्रिये चारुशीले


Sthalakamalaganjanaṁ mama hṛdayarañjanaṁ

Janitaratiraṅgaparabhāgam |

Bhaṇa masṛṇavāṇi karavāṇi padapaṅkajaṁ

Sarasalasadalaktakarāgam || 6 || priye cāruśīle


स्मरगरलखण्डनं मम शिरसि मण्डनं

देहि पदपल्लवमुदारम् ।

ज्वलति मयि दारुणो मदनकदनारुणो  

हरतु तदुपाहितविकारम् ॥ ७॥ प्रिये चारुशीले


Smragaralakhaṇḍanaṁ mama śirasi maṇḍanaṁ

Dehi padapallavamudāram |

Jvalati mayi dāruṇo madanakadanāruṇo

Haratu tadupāhitavikāram || 7 || priye cāruśīle


इति चटुलचाटुपटुचारु मुरवैरिणो

राधिकामधि वचनजातम् ।

जयति पद्मावतीरमणजयदेवकवि-

भारतीभणितमितिगीतम् ॥ ८॥ प्रिये चारुशीले


Iti chaṭulachāṭupaṭuchāru muravairiṇo

Rādhikāmadhi vacanajātam |

Jayati padmāvatīramañjayadevakavi-

Bhāratībhāṇitamitigītam || 8 || priye cāruśīle


परिहर कृतातङ्के शङ्कां त्वया सततं घन-

स्तनजघनयाक्रान्ते स्वान्ते परानवकाशिनि ।

विशति वितनोरन्यो धन्यो न कोऽपि ममान्तरं

स्तनभरपरीरम्भारम्भे विधेहि विधेयताम् ॥ ६२॥


Parihara kṛtātaṅke śaṅkāṁ tvayā satataṁ gha-

stanajaghanayākrānte svānte parānavakāśini |

viśati vitanoranyo dhanyo na ko'pi mamāntaraṁ

stanabhara-parīrambhārambhe vidhehi vidheyatām || 62 ||


मुग्धे विधेहि मयि निर्दयदन्तदंश-

दोर्वल्लिबन्धनिबिडस्तनपीडनानि ।

चण्डि त्वमेव मुदमञ्च न पञ्चबाण-

चण्डालकाण्डदलनादसवः प्रयान्तु ॥ ६३॥


Mugdhe vidhehi mayi nirdayadantadaṁśa-

dorvallibandhanibiḍastanapīḍanāni |

chaṇḍi tvameva mudamañcha na pañcabāṇa-

chaṇḍālakāṇḍadalānādasavaḥ prayāntu || 63 ||


व्यथयति वृथा मौनं तन्वि प्रपञ्चय पञ्चमं

तरुणि मधुरालापैस्तापं विनोदय दृष्टिभिः ।

सुमुखि विमुखीभावं तावद्विमुञ्च न मुञ्च मां  

स्वयमतिशयस्निग्धो मुग्धे प्रियोऽहमुपस्थितः ॥ ६४॥


Vyathayati vṛthā maunaṁ tanvi prapañcaya pañcamaṁ

taruṇi madhurālāpais tāpaṁ vinodaya dṛṣṭibhiḥ |

sumukhi vimukhībhāvaṁ tāvad vimuñcha na muñcha māṁ

svayamatiśaya-snighdho mugdhe priyo'hamupasthitaḥ || 64 ||


बन्धूकद्युतिबान्धवोऽयमधरः स्निग्धा मधूकच्छवि-

र्गण्डश्चण्डि चकास्ति नीलनलिनश्रीमोचनं लोचनम् ।

नासाभ्येति तिलप्रसूनपदवीं कुन्दाभदान्ति प्रिये

प्रायस्त्वन्मुखसेवया विजयते विश्वं स पुष्पायुधः ॥ ६५॥


Bandhūkadyutibāndhavo'yamadaraḥ snigdhā madhūkacchavi-

rgaṇḍaśchaṇḍi chakāsti nīlanalinashrīmochanaṁ locanam |

nāsābhyeti tilaprasūnapadavīṁ kundābhadānti priye

prāyastvamukhasevayā vijayate viśvaṁ sa puṣpāyudhaḥ || 65 ||


दृशौ तव मदालसे वदनमिन्दुसन्दीपकं 

गतिर्जनमनोरमा विधुतरम्भमूरुद्वयम् ।

रतिस्तव कलावती रुचिरचित्रलेखे भ्रुवा-

वहो विबुधयौवनं वहसि तन्वी पृथ्वीगता ॥ ६६॥


Dṛśau tava madālase vadaminḍusandīpakaṁ

gatirjanamanoramā vidhutarambhamūrudvayam |

ratistava kalāvatī rucirachitralekhe bhruvā-

vaho vibudhayauvanaṁ vahasi tanvī pṛthvīgatā || 66 ||


शशिमुखि तव भाति भङ्गुरभ्रूर्युवजनमोहनकरालकालसर्पी ।

तदुदितविषभेषजं त्विहैका त्वदधरशीथुसुधैव भाग्यभोग्या ॥ ६७॥


Śaśimukhi tava bhāti bhaṅgurabhṛuryuvajanamohanakarālakālasarpī |

taduditaviṣabheṣaṁ tvihaikā tvadadharaśīthusuḍhaiva bhāgyabhogyā || 67 ||


प्रीतिं वस्तनुतां हरिः कुवलयापीडेन सार्धं रणे  

राधापीनपयोधरस्मरणकृत्कुम्भेन सम्भेदवान् ।

यत्र स्विद्यति मीलति क्षणमभूत्क्षिप्तद्विपेऽपि क्षणात्

कंसस्याथ बले जितं जितमिति व्यामोहकोलाहलः ॥ ६८॥


Prītiṁ vastanutāṁ hariḥ kuvalayāpīḍena sārdhaṁ raṇe

rādhāpīnapayodharasmaraṇakṛtkumbhena sambhedavān |

yatra svidyati mīlati kṣaṇamabhūtkṣiptadvipe'pi kṣaṇāt

kaṁsasyātha bale jitaṁ jitamiti vyāmohakolāhalaḥ || 68 ||


पत्रे बिभ्यति मीलति क्षणमपि क्षिप्रं तदालोकनाद्-

व्यामोहेन जितं जितं जितमिति व्यालोलकोलाहलः ॥


Patre bibhyati mīlati kṣaṇamapi kṣipraṁ tadālokamād-

vyāmohena jitaṁ jitaṁ jitamiti vyālolakolāhalaḥ ||


॥ इति श्रीगीतगोविन्दे मानिनीवर्णने चतुरचतुर्भुजो नाम दशमः सर्गः ॥


|| Iti śrīgītagovinde māninīvarṇane caturacaturbhujo nāma daśamaḥ sargaḥ ||