Astapadi 17
Astapadi 17
रजनिजनितगुरुजागररागकषायितमलसनिवेशम् ।
वहति नयनमनुरागमिव स्फुटमुदितरसाभिनिवेशम् ॥
Rajanijanitagurujāgararāgakaṣāyitamalasaniveśam |
Vahati nayanamanurāgamiva sphuṭamuditarasābhiniveśam ||
हरिहरि याहि माधव याहि केशव मा वद कैतववादं
तामनुसर सरसीरुहलोचन या तव हरति विषादम् ॥ १॥
Harihari yāhi mādhava yāhi keśava mā vada kaitavavādaṁ
Tāmanusara sarasīruhalocana yā tava harati viṣādam || 1 ||
कज्जलमलिनविलोचनचुम्बनविरचितनीलिमरूपम् ।
दशनवसनमरुणं तव कृष्ण तनोति तनोरनुरूपम् ॥ २॥ याहि माधव
Kajjalamalinavilocanacumbanaviracitanīlimarūpam |
Daśanavasanamaruṇaṁ tava kṛṣṇa tanoti tanoranurūpam || 2 || yāhi mādhava
वपुरनुहरति तव स्मरसङ्गरखरनखरक्षतरेखम् ।
मरकतशकलकलितकलधौतलिपिरेव रतिजयलेखम् ॥ ३॥ याहि माधव
Vapuranuharati tava smarasaṅgarakharanakharakṣatarēkham |
Marakataśakalakalitakaladhaulipirēva ratijayalēkham || 3 || yāhi mādhava
चरणकमलगलदलक्तकसिक्तमिदं तव हृदयमुदारम् ।
दर्शयतीव बहिर्मदनद्रुमनवकिसलयपरिवारम् ॥ ४॥ याहि माधव
Caraṇakamalagaladalaktakasiktamidaṁ tava hṛdayamudāram |
Darśayatīva bahirmadanadrumanavakisalayaparivāram || 4 || yāhi mādhava
दशनपदं भवदधरगतं मम जनयति चेतसि खेदम् ।
कथयति कथमधुनापि मया सह तव वपुरेतदभेदम् ॥ ५॥ याहि माधव
Caraṇakamalagaladalaktakasiktamidaṁ tava hṛdayamudāram |
Darśayatīva bahirmadanadrumanavakisalayaparivāram || 4 || yāhi mādhava
बहिरिव मलिनतरं तव कृष्ण मनोऽपि भविष्यति नूनम् ।
कथमथ वञ्चयसे जनमनुगतमसमशरज्वरदूनम् ॥ ६॥ याहि माधव
Bahiriva malinataraṁ tava kṛṣṇa manō'pi bhaviṣyati nūnam |
Kathamatha vañcayasē janamanugatamasamasharajvaradūnam || 6 || yāhi mādhava
भ्रमति भवानबलाकवलाय वनेषु किमत्र विचित्रम् ।
प्रथयति पूतनिकैव वधूवधनिर्दयबालचरित्रम् ॥ ७॥ याहि माधव
Bhramati bhavānabalākavalāya vanēṣu kimatra vicitram |
Prathayati pūtanikaiva vadhūvadhanirdayabālacharitram || 7 || yāhi mādhava
श्रीजयदेवभणितरतिवञ्चितखण्डितयुवतिविलापम् ।
शृणुत सुधामधुरं विबुधा विबुधालयतोऽपि दुरापम् ॥ ८॥ याहि माधव
Shrījayadevabhaṇitarativañchitakhaṇḍitayuvativilāpam |
Shṛṇuta sudhāmadhuraṁ vibudhā vibudhālayatō'pi durāpam || 8 || yāhi mādhava
तदेवं पश्यन्त्याः प्रसरदनुरागं बहिरिव
प्रियापादालक्तच्छुरितमरुणच्छायहृदयम् ।
ममाद्य प्रख्यातप्रणयभरभङ्गेन कितव
त्वदालोकः शोकादपि किमपि लज्जां जनयति ॥ ५६॥
Tadēvaṁ paśyantyāḥ prasaradanurāgaṁ bahiriva
Priyāpādālaktachhuritamaruṇachchāyahṛdayam |
Mamādya prakhyātapraṇayabharabhaṅgēna kitava
Tvadālokaḥ śōkādapi kimapi lajjāṁ janayati || 56 ||
अन्तर्मोहनमौलिघूर्णनचलन्मन्दारविस्रंसनः
स्तब्धाकर्षणलोचनोत्सवमहामन्त्रः कुरङ्गीदृशाम् ।
दृप्यद्दानवदूयमानदिविषद्दूर्वारदुर्वेदना-
द्ध्वंसः कंसरिपोः प्ररोपयतु वः श्रेयांसि वंशीरवः ॥ ५७॥
Antarmōhanamaulighūrṇanacalanmandāravisraṁsanaḥ
Stabdākarṣaṇalōcanōtsavamahāmantraḥ kurangīdṛśām |
Dṛpyaddānavadūyamānadiviṣaddūrvāradurvēdanā-
Dhvaṁsaḥ kaṁsaripōḥ prarōpayatu vaḥ śrēyāṁsi vaṁśīravaḥ || 57 ||
इति गीतगोविन्दे खण्डितावर्णने विलक्ष्यलक्ष्मीपतिर्नाम अष्ठमः सर्गः ॥
Iti gītagōvinde khaṇḍitāvarṇanē vilakṣyalakṣmīpatirnāma aṣṭamaḥ sargaḥ ||