Astapadi 7
Astapadi 7
मामियं चलिता विलोक्य वृतं वधूनिचयेन ।
सापराधतया मयापि न वारितातिभयेन ।
हरिहरि हतादरतया सा गता कुपितेव ॥ १॥
Māmiyaṁ chalitā vilokya vṛtaṁ vadūnicayena ।
Sāparādhatayā mayāpi na vāritātibhayena ।
Harihari hatādaratayā sā gatā kupiteva || 1 ||
किं करिष्यति किं वदिष्यति सा चिरं विरहेण ।
किं धनेन जनेन किं मम जीवनेन गृहेण ॥ २॥ हरिहरि
Kiṁ kariṣyati kiṁ vadiṣyati sā ciram virahena ।
Kiṁ dhanena janena kiṁ mama jīvanena gṛheṇa || 2 || harihari
चिन्तयामि तदाननं कुटिलभ्रु कोपभरेण ।
शोणपद्ममिवोपरि भ्रमताकुलभ्रमरेण ॥ ३॥ हरिहरि
Chintayāmi tadānanaṁ kuṭilabhru kopabhareṇa ।
śoṇapadmamivopari bhramatākulabhramareṇa || 3 || harihari
तामहं हृदि संगतामनिशं भृशं रमयामि ।
किं वनेऽनुसरामि तामिह किं वृथा विलपामि ॥ ४॥ हरिहरि
Tāmahaṁ hṛdi saṁgatāmaniśaṁ bhṛśaṁ ramayāmi ।
Kiṁ vane'nusarāmi tāmiha kiṁ vṛthā vilapāmi || 4 || harihari
तन्वि खिन्नमसूयया हृदयं तवाकलयामि ।
तन्न वेद्मि कुतो गतासि न तेन तेऽनुनयामि ॥ ५॥ हरिहरि
Tanvi khinnamasūyayā hṛdayaṁ tavākalayāmi ।
Tanna vedmi kuto gatāsi na tena te'nunayāmi || 5 || harihari
दृश्यसे पुरतो गतागतमेव ते विदधासि ।
किं पुरेव ससम्भ्रमं परिरम्भणं न ददासि ॥ ६॥ हरिहरि
Dṛśyase purato gatāgam eva te vidadhāsi ।
Kiṁ pureva sasambramaṁ parirambhaṇaṁ na dadāsi || 6 || harihari
क्षम्यतामपरं कदापि तवेदृशं न करोमि ।
देहि सुन्दरि दर्शनं मम मन्मथेन दुनोमि ॥ ७॥ हरिहरि
Kṣamyatāmaparaṁ kadāpi tavedṛśaṁ na karomi ।
Dehi sundari darśanaṁ mama manmathena dunomi || 7 || harihari
वर्णितं जयदेवकेन हरेरिदं प्रवणेन ।
किन्दुबिल्वसमुद्रसम्भवरोहिणीरमणेन ॥ ८॥ हरिहरि
Varnitaṁ jayadevakena hareridaṁ pravaṇena ।
Kindubilvasamudrasambhavarohiṇīramaṇena || 8 || harihari
कुवलयदलश्रेणी कण्ठे न सा गरलद्युतिः
हृदि बिसलताहारो नायं भुजङ्गमनायकः ।
मलयजरजो नेदं भस्म प्रियारहिते मयि
प्रहर न हरभ्रान्त्यानङ्ग क्रुधा किमु धावसि ॥ २१॥
Kuvalayadalashreṇī kaṇṭhe na sā garaladyutiḥ
Hṛdi bisalatāhāro nāyaṁ bhujaṅgamanāyakaḥ ।
Malayajarajo nedam bhasma priyārahite mayi
Praha na harabhraṁtyānaṅga krudhā kimu dhāvasi || 21 ||
पाणौ मा कुरु चूतसायकममुं मा चापमारोपय
क्रीडानिर्जितविश्वमूर्छितजनाघातेन किं पौरुषम् ।
तस्या एव मृगीदृशो मनसिजप्रेङ्खत्कटाक्षाशुग-
श्रेणीजर्जरितं मनागपि मनो नाद्यापि संधुक्षते ॥ २२॥
Pāṇau mā kuru cūtasāyakamamuṁ mā cāpamāropaya
Krīḍānirjitaviśvamūrchitajanāghātena kiṁ pauruṣam ।
Tasyā eva mṛgīdṛśo manasijapreṅkhatkaṭākṣāśuga-
śreṇījarjaritaṁ manāgapi mano nādyāpi saṁdhukṣate || 22 ||
भ्रूचापे निहितः कटाक्षविशिखो निर्मातु मर्मव्यथां
श्यामात्मा कुटिलः करोतु कबरीभारोऽपि मारोद्यमम् ।
मोहं तावदयं च तन्वि तनुतां बिम्बाधरो रागवान्
सद्वृत्तस्तनमण्डलस्तव कथं प्राणैर्मम क्रीडति ॥ २३॥
Bhrūcāpe nihitaḥ kaṭākṣaviśikhonirmātu marmavyathāṁ
śyāmātmā kuṭilaḥ karotu kabarībhāro'pi mārodyamam ।
Moham tāvadayaṁ ca tavi tanutāṁ bimbādharo rāgavān
Sadvṛttastanamaṇḍalastava kathaṁ prāṇairmama krīḍati || 23 ||
तानि स्पर्शसुखानि ते च तरलस्निग्धा दृशोर्विभ्रमा-
स्तद्वक्त्राम्बुजसौरभं स च सुधास्यन्दिर्गिरां वक्रिमा ।
सा बिम्बाधरमाधुरीति विषयासङ्गेऽपि चेन्मानसं
तस्यां लग्नसमाधि हन्त विरहव्याधिः कथं वर्धते ॥ २४॥
Tāni sparśasukhāni te ca taralasnigdhā dṛśorvibhramā-
Stadvaktrāmbujasaurabhaṁ sa ca sudhāsyandirgirāṁ vakrimā ।
Sā bimbādaramādhurīti viṣayāsaṅge'pi cenmānasaṁ
Tasyāṁ lagnasamādhi hanta virahavyādhiḥ kathaṁ vardhate || 24 ||
भ्रूपल्लवं धनुरपाङ्गतरङ्गितनि
बाणा गुणः श्रवणपालिरिति स्मरेण ।
अस्यामनङ्गजयजङ्गमदेवतायां
अस्त्राणि निर्जितजगन्ति किमर्पितानि ॥ २५॥
Bhrū pallavaṁ dhanurapāṅgatarangitaṇi
Bāṇā guṇaḥ śravaṇapāliriti smareṇa ।
Asyāmanaṇgajayajaṇgamadevatāyāṃ
Astrāṇi nirjitajaganti kimarpitāni ॥ 25 ||
तिर्यक्कण्ठविलोलमौलितरलोत्तंसस्य वंशोच्चलद्-
गीतिस्थानकृतावधानललनालक्षैर्न संलक्षिताः ।
सम्मुग्द्धे मधुसूदनस्य मधुरे राधामुखेन्दौ मृदु-
स्पन्दं कन्दलिताश्चिरं ददतु वः क्षेमं कटाक्षोर्मयः ॥ २६ ॥
Tiryakkanṭhavilolamaulitaralottaṃsasya vaṁśoccadal-
Gītisthānakṛtāvadhānalalanālakṣairna saṁlakṣitāḥ ।
Saṃmugdhe madhusūdanasya madhure rādhāmukhendau mṛdu-
Spandaṃ kandalitāściraṃ dadatu vaḥ kṣemaṁ kṣēmañ katākṣormayaḥ || 26 ||
॥ इति श्रीगितगोविन्दे मुग्धमधुसूदनो नाम तृतीयः सर्गः ॥
॥ Iti śrīgitagovinde mugdhamadhusūdano nāma tṛtīyaḥ sargaḥ ॥