Astapadi 12

Astapadi 12

पश्यति दिशि दिशि रहसि भवन्तम् ।

तदधरमधुरमधूनि पिबन्तम् ॥ 

नाथ हरे (जय नाथ हरे) सीदति राधा वासगृहे ॥ १॥

Pashyati dishi dishi rahasi bhavantam ।

Tadadharamadhuramadhūni pibantam ॥

Nātha hare (jaya nātha hare) sīdati rādhā vāsagṛhe ॥ १॥

त्वदभिसरणरभसेन वलन्ती ।

पतति पदानि कियन्ति चलन्ती ॥ २॥ नाथ हरे

Tvadabhisaraṇarabhasena valantī ।

Patati padāni kiyanti chalantī ॥ २॥ nātha hare

विहितविशदबिसकिसलयवलया ।

जीवति परमिह तव रतिकलया ॥ ३॥ नाथ हरे

Vihitaviśadabisakisalayavalayā ।

Jīvati paramiha tava ratikalayā ॥ ३॥ nātha hare

मुहुरवलोकितमण्डनलीला ।

मधुरिपुरहमिति भावनशीला ॥ ४॥ नाथ हरे

Muhuravalokita maṇḍanaleelā ।

Madhuripurahamiti bhāvanashīlā ॥ ४॥ nātha hare

त्वरितमुपैति न कथमभिसारम् ।

हरिरिति वदति सखीमनुवारम् ॥ ५॥ नाथ हरे

Tvaritamupaiti na kathamabhisāram ।

Haririti vadati sakhīmanuvāram ॥ ५॥ nātha hare

श्लिष्यति चुम्बति जलधरकल्पम् ।

हरिरुपगत इति तिमिरमनल्पम् ॥ ६॥ नाथ हरे

Shlishyati chumbati jaladharakalpam ।

Harirupagata iti timiramandalpam ॥ ६॥ nātha hare

भवति विलम्बिनि विगलितलज्जा ।

विलपति रोदिति वासकसज्जा ॥ ७॥ नाथ हरे

Bhavati vilambini vigalitalajjā ।

Vilapati roditi vāsakasajjā ॥ ७॥ nātha hare

श्रीजयदेवकवेरिदमुदितम् ।

रसिकजनं तनुतामतिमुदितम् ॥ ८॥ नाथ हरे

Shrījayadevakaveridamuditam ।

Rasikajanam tanutāmatimuditam ॥ ८॥ nātha hare

विपुलपुलकपालिः स्फीतसीत्कारमन्त-

र्जनितजडिमकाकुव्याकुलं व्याहरन्ती ।

तव कितव विधायामन्दकन्दर्पचिन्तां  

रसजलधिनिमग्ना ध्यानलग्ना मृगाक्षी ॥ ४२॥

Vipulapulakapāliḥ sphītāsītkāramant-

arjanitajadimakākuvyākulam vyāharantī ।

Tava kitava vidhāyāmandakandarpacintāṁ

rasajaladhinimagṇā dhyānalagnā mṛgākṣī ॥ ४२॥

अङ्गेष्वाभरणं करोति बहुशः पत्रेऽपि संचारिणि

प्राप्तं त्वां परिशङ्कते वितनुते शय्यां चिरं ध्यायति ।

इत्याकल्पविकल्पतल्परचनासंकल्पलीलाशत-

व्यासक्तापि विना त्वया वरतनुर्नैषा निशां नेष्यति ॥ ४३॥

Aṅgeṣhvābharaṇaṁ karoti bahushaḥ patre'pi saṁchāriṇi

Prāptaṁ tvāṁ pariśaṅkate vitanute śayyāṁ chiram dhyāyati ।

Ityākalpavikalpatalparachanāsaṁkalpalīlāśata-

vyāsaktāpi vinā tvayā varatanurnaiṣā niśāṁ neṣyati ॥ ४३॥

किं विश्राम्यसि कृष्णभोगिभवने भाण्डीरभूमीरुहि

भ्रातर्याहि न दृष्टिगोचरमितः सानन्दनन्दास्पदम् ।

राधाया वचनं तदध्वगमुखान्नन्दान्तिके गोपतो

गोविन्दस्य जयन्ति सायमतिथिप्राशस्त्यगर्भा गिरः ॥ ४४ ॥

Kiṁ vishrāmyasi kṛiṣhṇabhogibhavane bhāṇḍīrabhūmīruhi

Bhrātryāhi na dṛiṣhṭigocaramitaḥ sānandanandāspadam ।

Rādhāyā vachanaṁ tadadhvagamukhān nandāntike gopato

Govindasya jayanti sāyamathithiprāśastyagarbhā giraḥ ॥ ४४॥

॥ इति गीतगोविन्दे वासकसज्जावर्णने कुण्ठवैकुण्ठो नाम षष्टः सर्गः ॥

॥ Iti gītagovinde vāsakasajjāvarṇane kuṇṭhavaikunṭho nāma ṣaṣṭhaḥ sargaḥ ॥