Astapadi 9
Astapadi 9
स्तनविनिहितमपि हारमुदारम् ।
सा मनुते कृशतनुरतिभारम् ॥
राधिका विरहे तव केशव ॥ १॥
Stanavihitamapi hāramudāram।
Sā manute kṛśatanuratibhāram॥
Rādhikā virahe tava keśava॥1॥
सरसमसृणमपि मलयजपङ्कम् ।
पश्यति विषमिव वपुषि सशङ्कम् ॥ २॥ राधिका
Sarasamasṛṇamapi malayajapaṅkam।
Paśyati viṣamiva vapuṣi saśaṅkam॥2॥ rādhikā
श्वसितपवनमनुपमपरिणाहम् ।
मदनदहनमिव वहति सदाहम् ॥ ३॥ राधिका
Śvasitapavanamanupamapariṇāham।
Madanadahanamiva vahati sadāham॥3॥ rādhikā
दिशि दिशि किरति सजलकणजालम् ।
नयननलिनमिव विगलितनालम् ॥ ४॥ राधिका
Diśi diśi kirati sajalakaṇajālam।
Nayanalinamiva vigalitanālam॥4॥ rādhikā
नयनविषयमपि किसलयतल्पम् ।
कलयति विहितहुताशविकल्पम् ॥ ५॥ राधिका
Nayanaviṣayamapi kisalayatalpam।
Kalayati vihitahutāśavikalpam॥5॥ rādhikā
त्यजति न पाणितलेन कपोलम् ।
बालशशिनमिव सायमलोलम् ॥ ६॥ राधिका
Tyajati na pāṇitalena kapolam।
Bālashaśinamiva sāyamalolam॥6॥ rādhikā
हरिरिति हरिरिति जपति सकामम् ।
विरहविहितमरणेन निकामम् ॥ ७॥ राधिका
Haririti haririti japati sakāmam।
Virahavihitamaraṇena nikāmam॥7॥ rādhikā
श्रीजयदेवभणितमिति गीतम् ।
सुखयतु केशवपदमुपनीतम् ॥ ८॥ राधिका
Śrījayadevabhaṇitamiti gītam।
Sukhayatu keśavapadamupanītam॥8॥ rādhikā
सा रोमाञ्चति सीत्करोति विलपत्युत्कम्पते ताम्यति
ध्यायत्युद्भ्रमति प्रमीलति पतत्युद्याति मूर्च्छत्यपि ।
एतावत्यतनुज्वरे वरतनुर्जीवेन्न किं ते रसात्
स्वर्वैद्यप्रतिम प्रसीदसि यदि त्यक्तोऽन्यथा नान्तकः ॥ २९॥
Sā romāñcati sītkaroti vilapatyutkampate tāmyati
Dhyāyatyudbhramati pramīlati patatyudyāti mūrcchatyapi।
Etāvatyatanojvare varatanurjīvenna kiṁ te rasāt
Svarvaidyapratima prasīdasi yadi tyakto'nyathā nāntakaḥ॥29॥
स्मरातुरां दैवतवैद्यहृद्य
त्वदङ्गसङ्गामृतमात्रसाध्याम् ।
विमुक्तबाधां कुरुषे न राधा-
मुपेन्द्रवज्रादपि दारुणोऽसि ॥ ३१॥
Smṛāturāṁ daivatavaidyahṛdy
Tvadaṅgasangāmṛtamātrasādhyām।
Vimuktabādhāṁ kurushe na rādhā-
Mupendravajrādapi dāruṇo'si॥31॥
कन्दर्पज्वरसंज्वरस्तुरतनोराश्चर्यमस्याश्चिरं
चेतश्चन्दनचन्द्रमःकमलिनीचिन्तासु संताम्यति ।
किंतु क्लान्तिवशेन शीतलतनुं त्वामेकमेव प्रियं
ध्यायन्ती रहसि स्थिता कथमपि क्षीणा क्षणं प्राणिति ॥ २९॥
Kandarpajvarasaṁjvarasturatanorāścharyamasyāśchiraṁ
Chetaśchandanachandramahkamalinīchintāsu sāntāmyati।
Kintu klāntivashena śītalatanuṁ tvāmekameva priyaṁ
Dhyāyantī rahasi sthitā kathamapi kṣīṇā kṣaṇaṁ prāṇiti॥29॥
क्षणमपि विरहः पुरा न सेहे
नयननिमीलनखिन्नया यया ते ।
श्वसिति कथमसौ रसालशाखां
चिरविरहेण विलोक्य पुष्पिताग्राम् ॥ ३२॥
kṣaṇamapi virahaḥ purā na sehe
nayananimīlankhinnayā yayā te |
śvasiti katham asau rasālaśākhāṁ
ciraviraheṇa vilokya puṣpitāgrām || 32 ||
वृष्टिव्याकुलगोकुलावनरसादुद्धृत्य गोवर्धनं
बिभ्रद्वल्लववल्लभाभिरधिकानन्दाच्चिरं चुम्बितः ।
दर्पेणेव तदर्पिताधरतटीसिन्दूरमुद्राङ्गितो
बाहुर्गोपपतेस्तनोतु भवतां श्रेयांसि कंसद्विषः ॥ ३३ ॥
vṛṣṭivyākulagokulāvanarasāduddhṛtya govardhanaṁ
bibhradvallavavallabhābhiradhikānandācchiraṁ chumbitaḥ |
darpeṇeva tadarpitādharataṭīsindūramudrāṅgito
bāhurgopapatestanotu bhavatāṁ śreyāṁsi kaṁsadviṣaḥ || 33 ||
॥ इति गीतगोविन्दे स्निग्धमाधवो नाम चतुर्थः सर्गः ॥
|| iti gītagovinde snigdhamādhavo nāma caturthaḥ sargaḥ ||